همبستگی سبک های دلبستگی با اضطراب صفت- حالت

سابقه و هدف: اضطراب از شایع ترین اختلالات روانی است. پیشگیری از عوامل زمینه ساز اضطراب اهمیت زیادی داشته و از بسیاری از مشکلات و تحمیل هزینه ها می کاهد. این پژوهش با هدف بررسی رابطه سبک های دلبستگی (ایمن، اجتنابی و دوسوگرا) و ابعاداضطراب (حالت، صفت) صورت گرفت. روش بررسی: در این پژوهش توصیفی- همبستگی، 400 (217پسر ،183 دختر) دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد به طور تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، مقیاس سبک دلبستگی (هازن و شیور) و مقیاس اضطراب (حالت، صفت اسپیل برگر) بود. داده ها با نرم افزار spss (version 14) و از طریق میانگین، انحراف معیار و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شدند. یافته ها: بین سبک دلبستگی ایمن با اضطراب صفت در بین دانشجویان پسر رابطه معنی دار؛ بین سبک دلبستگی اجتنابی با اضطراب صفت در بین دانشجویان پسر رابطه غیر معنی دار و بین سبک دلبستگی دوسوگرا با اضطراب صفت در بین دانشجویان پسر رابطه معنی داری وجود داشت. همچنین، بین سبک های دلبستگی ایمن، اجتنابی و دوسوگرا با اضطراب حالت در بین دانشجویان پسر رابطه معنی داری مشاهده شد. بین سبک های دلبستگی ایمن، اجتنابی و دوسوگرا با اضطراب صفت - حالت در بین دانشجویان دختر رابطه معنی داری وجود نداشت. نتیجه گیری: شکل گیری ارتباط ایمنی بخش، عامل محافظ در برابر اضطراب می باشد.